Εξαερισμός

 Οι παραπάνω ρύποι προέρχονται από τη δραστηριότητα του ανθρώπου, τη λειτουργία μηχανημάτων, την επίπλωση και την αστική ρύπανση.

Ο χρόνος παραμονής των ανθρώπων σε εσωτερικούς χώρους έχει αυξηθεί λόγω των συνθηκών εργασίας και διαβίωσης.  Ο παραπάνω συνδυασμός μειώνει την ποιότητα του αέρα, γεγονός που αποτελεί αιτία για ασθένειες, αλλεργίες,  αίσθημα κόπωσης, ξηροφθαλμία κ.α. Γίνεται δε εντονότερο λόγω των νέων κανονισμών θερμομόνωσης που μειώνουν την φυσική ανανέωση του αέρα. Τις προηγούμενες δεκαετίες είχαμε χώρους με κακή θερμομόνωση, οι οποίοι όμως είχαν επαρκή φυσικό αερισμό. Η ανανέωση του αέρα γινόταν από  τα μη στεγανά κουφώματα και τα λοιπά δομικά στοιχεία, λόγω της διαφορά πίεσης μεταξύ εσωτερικών χώρων και εξωτερικού περιβάλλοντος.

Με την εφαρμογή του ΚΕΝΑΚ και άλλων προτύπων  ενεργειακής πιστοποίησης κτιρίων, οι χώροι «σφραγίστηκαν», χωρίς να ληφθεί μέριμνα για την ποιότητα του αέρα στο εσωτερικό τους. Το αποτέλεσμα είναι η εμφάνιση του φαινομένου του «άρρωστου κτιρίου» με το οποίο περιγράφονται οι κακές εσωτερικές συνθήκες που επικρατούν σε ένα κτίριο.

Για να αντιμετωπιστούν τα παραπάνω χρειάζεται μία σύγχρονη προσέγγιση της βελτίωσης της ποιότητας το αέρα. Ανάλογα με τις ανάγκες του χώρου, πρέπει να τοποθετηθούν συστήματα καθαρισμού και ανανέωσης του αέρα. Υπάρχει μεγάλο εύρος εφαρμογών, από τοπικούς καθαριστές – ιονιστές αέρα, μέχρι κεντρικά μηχανικά συστήματα εξαερισμού. Ορισμένα συστήματα τοπικού ή κεντρικού κλιματισμού ενσωματώνουν τεχνολογίες καθαρισμού και ανανέωσης του αέρα, στη λειτουργία τους.

Σημαντικό είναι να εγκατασταθεί ένα ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχου των συστημάτων εξαερισμού. Παλαιότερες εφαρμογές λειτουργούσαν με κριτήριο αποκλειστικά τον χρόνο και τις απαιτούμενες αλλαγές ανά ώρα με βάση τη θεωρητική λειτουργία του χώρου. Δε λαμβάνονταν υπόψη η πραγματική χρήση του χώρου. Το σύστημα εξαερισμού μιας καφετέριας για παράδειγμα, λειτουργούσε με τον ίδιο τρόπο, ανεξάρτητα αν είχε μέσα 5 ή 25 θαμώνες. Επιπρόσθετα, γινόταν άσκοπη χρήση του συστήματος εξαερισμού, με αποτέλεσμα την σπατάλη ενέργειας από το ίδιο το σύστημα αλλά και από το σύστημα θέρμανσης – κλιματισμού λόγω της αύξησης των θερμικών και ψυκτικών φορτίων.

Πλέον ο έλεγχος γίνεται με αισθητήρια τα οποία  μετρούν αέριος ρύπους, θερμοκρασία και υγρασία. Οι πληροφορίες αυτές μεταβιβάζονται ασύρματα ή ενσύρματα σε μία κεντρική μονάδα ελέγχου που ελέγχει τη λειτουργία του εξαερισμού. Οι παραπάνω πληροφορίες μπορούν να οδηγηθούν και σε συστήματα BMS, KNX για ακόμα αποτελεσματικότερη διαχείριση των συστημάτων ενός κτιρίου.

Το πιο σημαντικό είναι η ορθολογική προσέγγιση κάθε περίπτωσης. Είναι απαραίτητο να καταγραφούν οι πραγματικές ανάγκες ενός χώρου και να επιλεχθεί το καταλληλότερο σύστημα.